17-jarige uitwisselingsstudent in Corona-tijd

De 17-jarige Pietro Negri komt in 2019 op uitwisseling vanuit Italië naar Nederland. Hij volgt de lessen op 5 VWO in het Nederlands, een taal die hij voor aankomst nog niet beheerst. Half juli 2020 gaat hij terug naar zijn woonplaats Trento. Zo’n uitwisselingsjaar is al vaak een lifechanger, maar in deze Corona-tijd helemaal...

Pietro deelde eerder zijn ervaringen in de rubriek I Nostri Amici. Het leverde het heerlijke verhaal Un anno di scuola superiore in Olanda op, in het Italiaans. School, uitgaan, Sinterklaas, gezelligheid en meer passeren de revue. Maar hoe zou het hem in deze crisistijd vergaan? Zou de afstand tot zijn familie extra op hem drukken? We belden en praatten bij. Over de huidige situatie maar ook over hoe hij terugkijkt op het leven hier in Nederland. En wat ie heeft geleerd over zichzelf.

Het jaar is voorbij gevlogen

"Het jaar is voorbij gevlogen", aldus de 17-jarige. Hij heeft het er steeds minder moeilijk mee om ver weg van huis te zijn. “Tutto sommato, non la sto vivendo male. Al met al gaat het best goed met me. Ik heb het er steeds minder moeilijk mee.” Pietro heeft het enorm getroffen met zijn gastgezin.

Sinds de school door het Coronavirus is gesloten, mist hij zijn nieuwe Nederlandse vrienden wel. Hij kijkt er ook naar uit om op 1 juni weer naar school te kunnen om zijn amici te zien. Er resten hem nog maar weinig weken na deze meivakantie. De laatste twee schoolweken ziet hij zijn vrienden ook amper. Dan is het immers proefwerkweek en een kwestie van boeken inleveren. Half juli gaat-ie terug.

Hoe heb je het verschil in onderwijs in deze tijd ervaren?

“Omdat Italie van meet af aan begreep dat de Corona-crisis wel eens lang zou kunnen gaan duren, was onderwijs op afstand snel geregeld. Fanno veramente scuola, je krijgt echt les. Heel wat anders dan hier. In Italië is het echt beter geregeld.”

Bijspijkeren

Omdat de Nederlandse school op dit moment niet echt veel voorstelt, is Pietro begonnen een deel van de lessen in Italië te volgen. Als hij namelijk aan het begin van het nieuwe schooljaar in Italie laat zien dat-ie bij is, gaat ie ‘gewoon’ over. Bijspijkeren nu scheelt weer voor straks in juli en augustus. In de meeste vakken zit niet zo gek veel verschil, aldus Pietro; maar een aantal vakken worden hier niet gegeven. Daar zal hij echt tijd in moeten steken: storia, filosofia, italiano; geschiedenis, filosofie en Italiaans.

Hoe voelt het om juist in Corona-tijd hier te zijn?

“Ik voel me superfortunato! Ik heb ontzettend geboft met mijn gastgezin. Het is een hele warme, lieve familie. Ik heb mazzel; ze hebben een ruim huis, grote tuin en je kunt ‘gewoon’ naar buiten; heel wat anders dan in Italie op dit moment. Vrienden van mij in Italie hebben het heel wat minder getroffen. Een ervan woont in een appartement in het historisch centrum van Trento. Geen buiten, geen balkon; je mag alleen naar buiten naar de supermarkt of apotheek. En dat al wekenlang. Echt heftig.“

En nu dan, nu de maatregelen worden versoepeld in Italië?

“Versoepeld? Nou, niet echt! Er is heel weinig veranderd. I miei amici ci sono rimasti molto male, ze baalden er echt enorm van. Je mag dan wel de regione verlaten als je elders verblijft en je mag wel familie bezoeken, maar dat is het dan ook. Ze hadden wat anders verwacht.”

Zijn familie heeft gelukkig wel een tuintje; mamma zit in het onderwijs en zorgde ervoor dat zijn twee jongere broertjes snel in het nieuwe ritme kwamen. Bisogna riprendere la vita. Je moet het leven weer oppakken. Nieuwe regelmaat creëren: samen ontbijten, huiswerk maken… de dagen vliegen voorbij.

Wat heb je het meeste gemist?

“Non posso dare una risposta secca, ik kan daar geen kant-en-klaar antwoord op geven. La vita di liceale, het middelbare-schoolleven, is wel enorm verschillend. Vooral dan het sociale gedeelte. Gewoon, non avere piani. We hebben geen vastomlijnd idee wat we gaan doen; bellen aan bij een vriend, gaan samen naar het park. Die spontane acties zijn zo anders dan hier in Nederland.”

Wat ga je het meeste missen van Nederland?

“De familie waarbij ik woon! En de mensen die ik heb ontmoet. Paradossalmente, het klinkt misschien tegenstrijdig, maar ik waardeer ook de planmatige aanpak van hier… L’agenda ordinata, de agenda die op orde is, dat ga ik ergens ook wel missen.”

Hoe heeft het jaar in Nederland jou veranderd?

“Nu het einde van mijn verblijf in zicht is, denk ik vaker na over het feit of en hoe ik hier ben veranderd. Klinkt misschien raar, maar ik ben meer van mezelf gaan houden. Ik heb veel tijd in mijn uppie doorgebracht, zonder familie; daardoor ben ik mezelf beter gaan leren kennen. Niet alleen mijn zelfkennis maar ook mijn zelfvertrouwen is echt gegroeid het afgelopen jaar.”

Wat voor invloed heeft dat op de relatie met je vrienden in Italië?

“Een jaar in het buitenland is een lifechanger. Ik ben er niet zo bang voor dat ik niet meer match met vrienden. Met sommigen zal ik in sintonia zijn, gelijkgestemd zijn. Anderen zal ik na terugkomst wellicht minder mee hebben. En er zullen zich ongetwijfeld ook nieuwe vriendschappen voordoen nu ik veranderd ben. Ik zie het als een soort van natuurlijke evolutie.”

En dan, komende zomer?

Pietro is de oudste van drie; hij heeft ook zin om weer samen te zijn met zijn broers van 15 en 11 jaar. Ook zij zullen weer moeten wennen aan de hernieuwde gezinssituatie. De lange Italiaanse zomervakantie lonkt, al is de vraag hoe die gaat lopen. “Meestal gaan we ’s zomers naar een huisje in de bergen in Piemonte; mijn vader komt uit Torino, vandaar dus de bergen daar. Of dat dit jaar gaat lukken, moeten we afwachten.”

Sowieso wacht Pietro nog heel wat leerwerk voor de vakken die hij heeft gemist. In Nederland wordt een jaar studeren in het buitenland gezien als tussenjaar. In Italie niet, viene riconosciuto l’anno; het schooljaar wordt toegekend. Pietro moet dus aan de bak voor het esame orale, mondelinge examen, aan het begin van het nieuwe schooljaar. Hij is er al mee begonnen en maakt zich er niet zo druk over. Hij verwacht in september gewoon door te mogen naar de eindexamenklas van het liceo.

Terugblik

Pietro kijkt terug op een bijzonder jaar in Nederland, een land dat hij is gaan apprezzare, waarderen. Hij komt zeker nog eens terug naar Nederland, dat staat buiten kijf. Want een ‘echte’ Koningsdag die wil hij absoluut een keer meemaken; dit jaar door de Corona-crisis heeft hij 'de originele versie' moeten missen. En wie weet gaat-ie wel studeren in Tilburg of in Delft. “Dovrò ritornare!”

Arrivederci Pietro!

Dit artikel 17-jarige uitwisselingsstudent in Corona-tijd was eerst geplaatst op: Italie portaal van Nederland