Van Comomeer naar Ollolai - interview met Brenda Munsterman-Braet

Op zondag 30 september 2018 organiseren Brenda en Diederik uit Ollolai het foodtruckfestival 'Barbagia in Piazza'. De deelnemers van de populaire TV reality serie 'Het Italiaanse dorp Ollolai' hebben hier maanden naartoe gewerkt. We waren benieuwd hoe het organiseren van het festival verloopt en belden met Brenda.

Kenden jullie Italië al?

"Ja we zijn 3 jaar geleden in Italië getrouwd aan het Comomeer. Zelf kom ik uit Nederland en Diederik uit België. We wilden geen van onze beide families teleurstellen door in Nederland of in België te trouwen. We hebben toen gezocht naar een land waar we allebei van houden. We kwamen uit op Italië omdat het een mooi land is, het leuke mensen zijn die net als wij van (Bourgondisch) eten houden. We hebben toen een camper van een vriend gehuurd en zijn gaan rijden richting de meren. We zijn geëindigd in Tremezzo aan het Comomeer waar we getrouwd zijn."

Brenda en Diederik aan het Comomeer

"We hebben alles zelf georganiseerd, zelf ons huwelijk samengesteld. We waren dus onze eigen weddingplanner! We huurden Villa Carlotta als trouwlocatie. Een 18e eeuwse villa aan het Comomeer met een botanische tuin. Daarna gingen we met bootjes naar de feestlocatie aan de overkant, een tent aan het water, in Lenno."

"Wonen in Italië is altijd onze droom geweest. Het liefst hadden we een huisje aan het Comomeer. We maken zelf altijd de grap dat we op een gegeven moment tegen George Cloony kunnen zeggen, die aan het Comomeer woont; “hey Sjors, moven!”. Maar de huizen daar zijn niet te betalen. We zijn ook in andere gebieden zoals Toscane gaan kijken naar huizen. Toen we weer in Nederland waren, zijn we gaan uitzoeken hoe het werkt met de hypotheek en of we eventueel de overwaarde van ons huis konden gebruiken. Maar dat werd al snel een hoofdpijnverhaal. Banken in Nederland willen niet meer huizen in het buitenland meefinanciëren. Ze zeiden bijna letterlijk dat je moet zorgen dat je het geld hebt zodat je het contant kunt aftikken.

Toen kwam RTL met het programma Ollolai voorbij met een huis voor 1 euro in Sardinië... Tja... de rest is history, hahaha!"

Wat is het verschil met Sardinië en het vasteland van Italië?

"Wij dachten 'Italië is Italië', maar ik moet heel eerlijk bekennen dat we Sardinië nog niet kenden. We moesten voor het programma een heel traject door. Uiteindelijk zaten we in de selectie en zijn we uitgekozen om deel te nemen. Onze droom was toch uiteindelijk om oud te worden in Italië. Dat is alleen nu Sardinië geworden in plaats van het vasteland van Italie."

"Het is sowieso voor ons anders omdat we hier in een dorp zijn gaan wonen. Hierdoor kregen we ineens heel nauw contact met de bewoners in Ollolai. Op het vasteland zouden we de toerist zijn gebleven. Maar hier, hier zijn we met een andere instelling. Ik voel me hier veel meer welkom en geïntegreerd en voel dat de mensen hier openener zijn. Op andere plekkern waar we zijn geweest, was het toch allemaal iets toeristischer en commerciëler. Ik weet niet wat de toekomst brengt voor Ollolai, maar in de basis is het hier niet commercieel. We zitten hier veel meer tussen de Italianen, of eigenlijk Sardijnen, haha. We hebben al zoveel momenten gehad dat families ons meenamen en dat we dan opeens met ze aan grote tafels aan het lunchen zijn. Dat zijn de mooie momenten die ik op het vasteland nog niet heb meegemaakt. Als toerist gebeurt dat natuurlijk niet. Hier is echt het contact met de lokale mensen die het leuk vinden dat wij er zijn en ons overal bij willen betrekken."

Wat missen jullie het meest op culinair vlak?

"Pindasaus! Als je hier heel goed zoekt vind je wel pindakaas en hagelslag, maar pindasaus vinden ze hier echt heel gek. Het ziet er al niet smakelijk uit en mensen ervaren het als vreemd. De Saté-man is trouwens wel een van de foodtrucks op het festival in Ollolai."

Wat zijn typische lokale Sardijnse specialiteiten en in het bijzonder die van Ollolai?

"Voor de Ollolai stand zijn er typische lokale gerechten. De mensen spreken Italiaans en Sardijns en dan zijn er nog diverse dialecten. Daardoor wordt het gerecht seadas bijvoorbeeld ook Sevadas genoemd; in Ollolai heet het dan weer Savadas. Het zijn gefrituurde ravioli met kaas met honing erop. We hebben het gerecht leren kennen in Olbia tijdens het Mirto festival. De Ollolai stand verkocht dit gerecht; Diederik was mee om te helpen en heeft ook geleerd om dit gerecht te maken. Ook lokaal is er Casu Marzu. Dat is kaas met levende maden. Dat mag officieel niet verkocht worden maar bij mensen thuis krijg je het wel. Een ander apart gerecht hier is schapenbloed. Het ziet er uit als kersencompote en wordt bij de lunch geserveerd om brood in te dopen. Het klinkt smerig, maar ja, bloedworst is ook bloed, toch?!"

Is Italië klaar voor de foodtruck?

"Ik hoop het dat Italië klaar is voor de foodtruck. Italianen zijn liefhebbers van eten en drinken. Toen we ons plan vertelden, zeiden ze wel dat we niet moesten proberen hun keuken te veranderen. Daar zijn Italianen heel trots op. Maar ze willen wel andere dingen proeven. We willen lokale gerechten aanbieden maar ook Nederlandse en Belgische gerechten. We willen de Italiaan een bitterbal laten eten. Ook komen er poffertjes en ambachtelijk gebrouwen Belgisch bier op het Foodtruckfestival. We hebben in de zomer hier op het plein een test gedaan met Vlaamse Frites van de lokale Ollolai aardappels. De friet vond gretig aftrek en ze vonden het leuk dat we de lokale aardappels hadden gebruikt. Uit België komt ook de Bourgon Charcutterie foodtruck met een spekburger. De Sardijnen zijn wel van het grillen van varkens, dus dat zal ook wel in de smaak vallen. Verder is er Italiaanse koffie, ambachtelijk Italiaans ijs en een Caliari cocktailstand. Bijna allemaal foodtrucks."

Foodtruckfestival Ollolai

Hoe ging het organiseren van het festival?

"Pure chaos. Het is uiteindelijk goed gekomen. We krijgen niet letterlijk subsidie maar een heleboel kosten worden rechtstreeks door de gemeente betaald. Denk aan het Rode Kruis dat er moet zijn, de toiletten die geplaatst moeten worden, de schoonmaak en het podium. Er komt ook een lokale folkloreband, die treden zaterdag 29 september op bij een religieus feest en komen dan ook op zondag de 30ste. Op die manier drukken zij de kosten en kunnen wij het overzien. Ons idee is trouwens ook om in de winter een kerstmarkt in Ollolai te organiseren. En bij de de skipiste in Fonni willen we gaan staan met een foodtruck waar bijvoorbeeld gluhwein wordt geschonken."

Kun je jullie ervaring van afgelopen jaar in 1 zin omschrijven?

"Twilight zone! Toen we hier de eerste week zaten is er zoveel gebeurd, ik weet niet waar Ik moet beginnen om het uit te leggen. Je pakt je hele hebben en houden, komt aan in de regen met een caravan. Daar moet je vervolgens in een land waar je de taal niet spreekt een huis bouwen, een bedrijf op zetten, de taal leren, nieuwe mensen leren kennen met continue camera's om je heen. Je wordt dan behoorlijk uit je comfort zone gehaald, van zo: regel het maar. Je komt dan in een survival instinct.

In oktober nemen we voor het eerst vakantie en gaan we bij elkaar zitten om ons af te vragen: what the fuck is just happened. Het is bijna niet uit te leggen aan anderen. Het is een heel groot avontuur waarvan ik alleen maar kan zeggen: dit pakken ze ons niet meer af.

Aanbieders van de lekkernijen op het foodtruckfestival

[go_portfolio id="Barbagia"]

Wat kun je er zoal halen?

Pane vratau - lasagna van brood
Pane mode un purputza - de Sardijnse variant van kebab
Ravioli - wel bekend
Savadas (Seadas, Sevadas) - gefrituurde ravioli gevuld met kaas en overgoten met honing
Asu - fiore Sardo - Asu is Ollolai dialect, want elders in Sardinia is het Casu (= kaas) - pittige smaak